-
1 dowód
сущ.• аргумент• аргументация• довод• доказательство• показание• рассуждение• свидетельство• утверждение* * *1) (dokument) документ, удостоверение личности, паспорт2) (potwierdzenie) доказательство, свидетельство3) mat. dowód доказательствоargument, racja довод* * *dow|ód♂, Р. \dowódodu 1. доказательство ň; довод;\dowód pośredni косвенное доказательство; \dowód rzeczowy юр. вещественное доказательство; obalić (zbić) \dowód опровергнуть доказательство; stanowić \dowód, być \dowódodem, służyć za \dowód быть (служить) доказательством; na \dowód (w \dowód) uznania в знак признательности;
2. документ;\dowód osobisty (tożsamości) паспорт, удостоверение личности
* * *м, P dowodu1) доказа́тельство n; до́водdowód pośredni — ко́свенное доказа́тельство
dowód rzeczowy — юр. веще́ственное доказа́тельство
stanowić dowód, być dowodem, służyć za dowód — быть (служи́ть) доказа́тельством
2) докуме́нтdowód osobisty (tożsamości) — па́спорт, удостовере́ние ли́чности
-
2 dowód tożsamości
удостовере́ние ли́чности -
3 dowód wiedzy zerowej
• zero-knowledge proofSłownik polsko-angielski z Elektroniki i Informatyki > dowód wiedzy zerowej
-
4 dowod
Беларуска (лацінка)-рускі слоўнік і слоўнік беларускай кірыліцы > dowod
-
5 aprioryczny dowód
априорное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > aprioryczny dowód
-
6 bezsporny dowód
бесспорное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > bezsporny dowód
-
7 dedukcyjny dowód
дедуктивное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dedukcyjny dowód
-
8 dobry dowód
выгодное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dobry dowód
-
9 dodatkowy dowód
дополнительное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > dodatkowy dowód
-
10 drobny dowód
маленькое доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > drobny dowód
-
11 fałszywy dowód
фальшивое доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > fałszywy dowód
-
12 istotny dowód
существенное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > istotny dowód
-
13 jawny dowód
явное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > jawny dowód
-
14 jedyny dowód
единственное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > jedyny dowód
-
15 kolejny dowód
очередное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kolejny dowód
-
16 konieczny dowód
необходимое доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > konieczny dowód
-
17 konkretny dowód
конкретное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > konkretny dowód
-
18 koronny dowód
коронное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > koronny dowód
-
19 kruchy dowód
хрупкое доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > kruchy dowód
-
20 materialny dowód
материальное доказательствоOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > materialny dowód
См. также в других словарях:
dowód — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. dowódwodu, Mc. dowódwodzie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} rzecz, sytuacja, wydarzenie świadczące o czymś, wskazujące na coś; potwierdzenie; uzasadnienie, świadectwo, oznaka :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowód osobisty — {{/stl 13}}{{stl 7}} dokument potwierdzający tożsamość właściciela, zawierający dane osobowe, rysopis, zdjęcie, adnotacje urzędowe o zameldowaniu, zatrudnieniu itp. : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zgłosić na policję zgubienie dowodu osobistego. Okazać,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
dowód — m IV, D. dowódwodu, Ms. dowódwodzie; lm M. dowódwody 1. «okoliczność, rzecz dowodząca czegoś, przemawiająca za czymś, świadcząca o czymś, wskazująca na coś; oznaka czegoś, potwierdzenie, uzasadnienie, świadectwo» Dowód wdzięczności, zaufania,… … Słownik języka polskiego
apagogiczny — ∆ log. Dowód apagogiczny «pośredni dowód twierdzenia oparty na udowodnionej fałszywości twierdzenia przeciwnego; dowód nie wprost» ‹z gr.› … Słownik języka polskiego
dokument — m IV, D. u, Ms. dokumentncie; lm M. y 1. «pismo urzędowe, akt spisany w celu stwierdzenia jakiejś okoliczności, np. nadania czegoś, zawarcia umowy o coś, zobowiązania do czegoś itp.» Dokument notarialny. Dokument erekcyjny szpitala. 2. «dowód,… … Słownik języka polskiego
tożsamość — ż V, DCMs. tożsamośćści, blm «bycie tym samym; identyczność» Tożsamość cech. Sprawdzić tożsamość osób. Udowodnić swoją tożsamość. ∆ Dowód tożsamości «dokument stwierdzający tożsamość danej osoby, np. paszport, dowód osobisty» ∆ Tymczasowe… … Słownik języka polskiego
dokument — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż I, D. u, Mc. dokumentncie {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 8}}praw. {{/stl 8}}{{stl 7}} każdy przedmiot (akt prawny, pismo, protokół zeznań, rzecz itp.), który może być wykorzys tany jako… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
legitymować — ndk IV, legitymowaćmuję, legitymowaćmujesz, legitymowaćmuj, legitymowaćował, legitymowaćowany 1. «sprawdzać urzędowo czyjś dowód osobisty, legitymację lub inny dokument w celu stwierdzenia tożsamości lub odpowiednich uprawnień» Policjant… … Słownik języka polskiego
obciążyć — dk VIb, obciążyćżę, obciążyćżysz, obciążyćciąż, obciążyćżył, obciążyćżony obciążać ndk I, obciążyćam, obciążyćasz, obciążyćają, obciążyćaj, obciążyćał, obciążyćany 1. «włożyć na kogoś, na coś lub w coś jakiś ciężar, obładować czymś ciężkim,… … Słownik języka polskiego
poprzeć — dk XI, poprzećprę, poprzećprzesz, poprzećprzyj, poprzećparł, poprzećparty, poprzećparłszy popierać ndk I, poprzećam, poprzećasz, poprzećają, poprzećaj, poprzećał, poprzećany 1. «pomóc komuś w działaniu; przyczynić się do rozwoju, realizacji… … Słownik języka polskiego
wprost — 1. «prosto, w prostej linii od jakiegoś punktu, od kogoś, nie na ukos» Patrzeć wprost przed siebie. Pędził wprost na rów. ∆ mat. Wprost proporcjonalny «o wielkościach (np. o masie, prędkości): pozostający w takim stosunku do drugiej wielkości, że … Słownik języka polskiego